Al geldt dit zeker niet voor iedereen en voor elke game, maar games kunnen een verslavende werking hebben. De Universiteit van Amsterdam heeft eind 2011 een uitgebreid onderzoek uitgevoerd naar gameverslaving onder jongeren.
Een hoog percentage van alle jongeren speelt tegenwoordig computergames: 98% van de jongens, en 60% van de meisjes. Dit betekent dat meer jongens, dan meisjes, games spelen. Maar dit betekent niet dat gamen in al deze gevallen schadelijk is. Vaak is gamen leuk en onschuldig, en wordt dit na schooltijd gezellig met vrienden of vriendinnen gedaan. Maar sommige jongeren besteden hier te veel tijd aan, en verwaarlozen hierdoor school en sociale contacten. Eenvoudig gezien spreekt men van een verslaving wanneer het gamen oncontroleerbaar is en het problemen oplevert.
Er zijn een aantal criteria/vragen waarmee gemeten wordt wanneer er sprake is van een verslaving, deze vragen kunt u uzelf of uw kind stellen:
Het onderzoeksorgaan van de universiteit van Amsterdam, CcaM (Onderzoekscentrum Jeugd en Media) heeft gevonden dat 9% van alle gamers tenminste aan 4 van deze criteria voldoet. Ruim 2% van de jongens tussen 12-18 voldoet zelfs aan alle 7 criteria, dit lijkt niet veel. Maar het gaat dus toch om grote aantallen jongens. Gameverslavingen lijken dus vooral onder jongeren voor te komen, over gameverslavingen onder ouderen is maar weinig bekend.
Hier heeft de universiteit van Amsterdam ook onderzoek naar gedaan. Uit dit onderzoek kwamen een aantal duidelijk verbanden naar boven. Jongeren met een gameverslaving zijn vaak gemiddeld minder tevreden met hun leven, hebben een lager zelfbeeld en zijn sociaal minder vaardig en voelen zich eenzamer. Maar is dit nu de oorzaak van het gamen of een gevolg van een gameverslaving? Uit verder onderzoek is gebleken dat zelfbeeld, sociale vaardigheden en eenzaamheid factoren zijn die helpen voorspellen in hoeverre een jongere in de toekomst verslaafd kunnen raken. Het is dus van belang om deze 3 factoren in de gaten te houden, wanneer u iemand in uw omgeving verdenkt van een gameverslaving.
Nu u weet wat een gameverslaving is en hoe deze ontstaat, rest ons nog de belangrijke vraag hoe een gameverslaving voorkomen of aangepakt kan worden. Op basis van het voorgaande onderzoek kunnen een paar belangrijke conclusies worden getrokken, om gameverslaving op een goede manier te voorkomen of aanpakken. Gezien het feit dat de factoren die bijdragen aan een gameverslaving voornamelijk persoonlijk en psychisch zijn, heeft dus het geen zin om gamen gewoonweg te verbieden. Dit is namelijk geen oplossing voor het onderliggende probleem, het zal de jongere juist eerder gefrustreerd of agressief maken. Een betere manier op een verslaving te behandelen is dus samenwerken met de jongere om zijn/haar zelfbeeld te verbeteren, te werken aan de gevoelens van eenzaamheid en en trainen van sociale vaardigheden.
Terug naar overzicht